10 Aralık 2007 Pazartesi

BİR KERE YALNIZLIK İKİ EDER

Sislerin ardında gizil kalmış
Süfli yalnızlıklara gebe
Ki bundandır belki de
Kendi tevatürlerini kendi yaratan
Sonra hepsine inanan
Eprimiş, muhayyileden uzak
Sevdalara ram etmiş
Büyüme serüveninde son durağa yakın
Bir çocuk vardı içimde
Ve tüm kâinatı güruha çeviren
Bir yalnızlıktı,
İki sensizlik,
Yani,
Bir kere yalnızlık iki eder,
İki yalnızlık bir etmez ama...

Çağlar ŞAHİN

Hiç yorum yok: