İLK CEMRE HAVAYA DÜŞER, SONUNCUSU YÜREĞE...

Tüm hazırlıkları bitti
Her şey bekliyor artık seni
Terli bir yazın kirleri
Yitik hazanın öfkesi var elimde
Her şey seni istiyor
Gözüm yukarıda,
Gel, kır bu lüzumsuz döngüyü
Soğuması gereken öyle çok organım var ki,
Ve gizlenmek istiyorum içine

İlk kar yükseklere düşer
Sonuncusu alçaklara

Hep bir telaş
Toz duman vedalaşmalar ardından sükûn beklentiler
Kaybedişler, azalışlar, yaralamalar
Küçük çocukların oyuncak değişimi
Acılarsa büyüklerin oyuncakları
Ben bu acele içinde unuttum hep
Yedinci harfin kurduğu ziyan kelimeleri

Kaç harfi silip attım
Kaç mekâna küstüm
Ne çok sigara içitim yeminlerden sonra
Kaç kez tıraş oldum
Tırnaklarımı kesip attım
Gitara kaç kez sırt çevirdim
Kaç gecemi uykusuz geçirdi şiirler
Şairler kaç kelimede anlattı bir kitabı
Kaç tel saçım koptu bu sürede
Kaçı beyazladı
Sayılmaya değer miydi?
Ya da saymak çözer miydi? Bu sırrı

Belli ki dengesiz bir anımda yakalandım
Tüm bedenim bir boşlukta kucaklamaya hazırdı seni
Orospu bedenim kimi bulsa sarıp sarmalıyor şimdi
Daha çok donuyorum, üşüyorum, titriyorum
Kar olsa gerek diyorum bu derde çare

Bu bahar;
İlk cemre havaya düşer
Sonuncusu yüreğe

Çağlar ŞAHİN