8 Ocak 2008 Salı

TESADÜF

Çok uzun bir zaman sonra yeniden seni hiç yaşamak istemezken, sebepsiz ve nedensiz, ayaklarım beni sana doğru götürüyor. Fakat karşılaşamadık, ne acı yolunun üstünde beklemek, seni uzaktan dahi olsa görebilmek pahasına beklemek ne kadatr güzelse, seni bulamamak boğazıma düğümlenmiş bir acı söz. Görünen o ki seni görebilmemin tek yolu var oda bir tesadüfe bağlı. Belki bugün, belki zamanın yitikliği altında ezilip, kirlendikten sonra. Belki de hiçbir zaman yada öyle bir zaman ki sen ve ben birbirimizi tanımayacak kadar çok yaşlanıp, birbirimizi anlayacak kadar çok üzüldükten çok sonra....

Tek bir sorunun merakı içimi kemirecek bu süreç boyunca, mutlu değilim, mutlu mudur acaba?Bu sorunun yanıtını bile zaman elime verecektir diye düşünüyorum. Biliyorumki mutluluk karşılık esası gütmez, peki ya mutsuzluk? kim bilir zaman her soruya cevap verebilir belki? Keşkelerini attığım hayatım belkilerle dolmaya başladı. Bu da doğru yol işareti bence. Belki değil.
Kim bilir?

Çağlar ŞAHİN

2 yorum:

Unknown dedi ki...

merak ettiğin soru ve cevabı ne bilmiyorum orda yazan mutlu olup olmadığımdı.evet mutlu değilim ama içim rahat vicdanım rahat sana karşı kendimi o konuda daha iyi hissediyorum, günlerimi akışına bıraktım yaşıyorum öylesine merak etme.ölmüyorum ama sürünüp acı çekiyorum bazılarının istediği gibi ama bitti o dönem artık ben yokum orda güçlüyüm inatçıyım ve herşeye karşı tekrar dirençliyim soyadım gibi hayata devam edicem.merak etme, mutlu yada mutsuz..

tapcudi dedi ki...

mutluluk veya mutsuzluk hak edence yaşanan bir olgu değil ki, bu sadece kararların sonuçları, kendi veya bir başkasının seni etkiliyen kararların sonuçlarındaki nokta.Herşey devinime devam ediyor zaten sen,ben,herkes, herşey devam ediyor ama önemli olan bunu nasıl yaptıkları değil mi? bunu nasıl kabullendikleri veya kabullenmedikleri değil mi? Ayrıca Serkan yemek diye tutturdu,benimle alakası yok diyorum ama dinlemiyor. Pansiyonu bombalamasını istemiyorsan görüş derim.boyut_1@hotmail.com