Baharın güneşi vurmaya başladı
Karşı camdan eğik yansımalarla
Bir kız dururdu bazı
Güneşe engelleyen
Öldü gitti anacağı
Bir ay evvel
Yüzünde
Cenabet bir hüzün taşımaya başladı
Yaş yirmi beş henüz
Omuzları düştü önüne
Ki son nefesinde anacını gören gözlerim
Daha az ürkmüştü ölümden
Yürürdü
Kafasını çarpardı bazı direklere
Utanır sanıyorlardı
Biliyordum oysa ben
Hiç yolda para bulmamış,
Ayakları su birikintilerinde ıslanana ben
Biliyordum
Bazen ağır geliyordu beden
Çağlar ŞAHİN
skip to main |
skip to sidebar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder